آیا درمان واریس با RF درد دارد و چند جلسه نیاز است؟

درمان واریس با RF یا فرکانس رادیویی یکی از روش‌های نوین و کم‌تهاجمی برای از بین بردن رگ‌های واریسی است. این روش جایگزین مناسبی برای جراحی‌های سنتی است و به دلیل تکنیک دقیق و کم‌خطر خود مورد استقبال قرار گرفته است.
طی عمل: قبل از وارد کردن کاتتر RF پزشک ناحیه را با بی‌حسی موضعی بی‌حس می‌کند. بنابراین بیمار معمولاً فقط احساس فشار گرم یا کشش مختصر می‌کند و درد قابل توجهی حس نمی‌شود. ممکن است هنگام تزریق بی‌حسی اندکی سوزش یا درد کوتاه‌مدت احساس شود.
بلافاصله پس از عمل: بیمار معمولاً می‌تواند راه برود و مرخص شود. گاهی حساسیت موضعی کبودی و التهاب خفیف دیده می‌شود. این علائم در چند روز تا یک هفته بهبود می‌یابند.
درد بعدی و کنترل آن: درد معمولاً خفیف است و با مسکن‌های بدون نسخه مثل استامینوفن یا ایبوپروفن کنترل می‌شود. پزشک ممکن است کمپرس یخ بستن جوراب فشاری و اجتناب از ایستادن طولانی را توصیه کند.

در درمان واریس با RF این انرژی به دیواره‌های رگ وارد شده و باعث بسته شدن رگ آسیب‌دیده می‌شود. در نهایت رگ مورد نظر توسط بدن جذب شده و مشکل واریس رفع می‌گردد. درمان به صورت سرپایی انجام شده و نیاز به بیهوشی کامل ندارد.
ارزیابی دقیق با سونوگرافی داپلکس: این مرحله برای تعیین مسیر دقیق رگ‌های واریسی و میزان برگشت خون ضروری است تا برنامه درمانی مناسب و محل‌های ورود سوزن مشخص شود.
بی‌حسی موضعی (Tumescent Anesthesia): تزریق محلولی از داروی بی‌حسی و مایع به اطراف رگ هدف انجام می‌شود که درد را کنترل کرده و با ایجاد یک لایه محافظ از بافت‌های اطراف رگ در برابر حرارت محافظت می‌کند.
دسترسی و قرار دادن کاتتر: پزشک با هدایت سونوگرافی یک سوراخ کوچک در پوست ایجاد کرده و یک کاتتر (لوله نازک) از طریق این سوراخ وارد رگ اصلی واریسی (مانند ورید صافن) می‌کند.
اعمال انرژی فرکانس رادیویی (RF): کاتتر انرژی گرمایی کنترل‌شده‌ای را به دیواره رگ منتقل می‌کند. این گرما باعث انقباض دیواره ورید شده و آن را به طور کامل می‌بندد.
خارج‌سازی کاتتر و تکمیل درمان: کاتتر به‌تدریج عقب کشیده می‌شود و حرارت به کل طول ورید آسیب‌دیده اعمال می‌گردد. سپس ابزار خارج شده و محل ورود تنها با یک پانسمان کوچک بسته می‌شود.
پوشیدن جوراب فشاری و توان‌بخشی: بیمار بلافاصله جوراب فشاری می‌پوشد و تشویق به پیاده‌روی می‌شود. جوراب برای جلوگیری از خون‌مندی و کاهش ورم بسیار حیاتی است و زمان نقاهت را تسریع می‌کند.