درمانهای دارویی
داروها معمولاً نخستین گزینه درمانی محسوب میشوند. این درمانها فیبرومها را از بین نمیبرند، اما میتوانند علائم را تا حد زیادی کنترل کنند.
داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs): بیشتر برای کاهش درد و ناراحتی بهویژه در دوران قاعدگی تجویز میشوند، اما تأثیری بر اندازه میوم ندارند.
قرصهای هورمونی یا IUD حاوی لوونورژسترل: این درمانها سطح هورمونها را تنظیم کرده و خونریزیهای شدید قاعدگی را کاهش میدهند. استفاده از IUD مزیت طولانیمدت دارد و برای بسیاری از بیماران گزینهای راحت و مؤثر است.
داروهای تنظیمکننده GnRH: این داروها سطح استروژن را کاهش داده و باعث کوچک شدن موقت میوم ها میشوند. معمولاً برای آمادهسازی پیش از جراحی یا در شرایط خاص تجویز میشوند اما به دلیل عوارض جانبی مصرف طولانیمدت توصیه نمیشود.
آمبولیزاسیون شریان رحمی (UAE)
آمبولیزاسیون شریان رحمی یک روش کمتهاجمی برای درمان است. در این تکنیک رگهای خونی که به فیبروم خونرسانی میکنند با استفاده از مواد خاصی مسدود میشوند. در نتیجه جریان خون به میوم کاهش یافته و با گذشت زمان اندازه آن کوچک میشود.
این روش معمولاً تحت بیحسی موضعی یا بیهوشی سبک انجام میشود و اغلب نیاز به بستری طولانی ندارد.
آمبولیزاسیون فیبروم رحمی به دلیل اثربخشی بالا و دوره نقاهت کوتاه، بهعنوان یکی از گزینههای اصلی درمان غیرجراحی مطرح است.مزایا حفظ رحم و جلوگیری از جراحی باز
کاهش چشمگیر خونریزی، درد و فشار لگنی
دوره نقاهت کوتاه و بازگشت سریع به فعالیتهای روزانه
مناسب برای زنانی که جراحی برایشان پرخطر است یا تمایلی به آن ندارند.
محدودیتها امکان بازگشت علائم یا نیاز به درمان مجدد در برخی بیماران
احتمال بروز عوارضی مانند درد شدید لگنی یا علائم شبهآنفولانزا در روزهای اولیه پس از درمان