انواع روشهای نمونهبرداری از کبد

نمونهبرداری از کبد با توجه به وضعیت جسمانی بیمار، هدف تشخیص، و خطرات احتمالی از روشهای مختلفی انجام میشود. آشنایی با این روشها میتواند به درک بهتر بیماران از روند درمان و کاهش نگرانی آنها کمک کند:
هر یک از این روشها مزایا و محدودیتهایی دارند، و انتخاب بهترین روش به عوامل متعددی از جمله وضعیت عمومی بیمار، نوع بیماری مشکوک، و تجربه تیم پزشکی بستگی دارد.
بیوپسی از طریق پوست (پرکوتانه)
متداولترین روش نمونهبرداری از کبد است که با استفاده از یک سوزن نازک از ناحیه بین دندهها به داخل کبد وارد شده و نمونه بافتی برداشته میشود. این روش معمولاً تحت بیحسی موضعی و با یا بدون هدایت تصویربرداری انجام میشود. درصد موفقیت بالا و عوارض کم از ویژگیهای این روش است.بیوپسی با هدایت تصویربرداری (سونوگرافی یا CT)
در شرایطی که محل دقیق آسیب یا توده در کبد بهراحتی مشخص نیست، پزشک از سونوگرافی یا سیتیاسکن برای هدایت سوزن استفاده میکند. این روش دقت بیشتری دارد و احتمال آسیب به بافتهای اطراف را کاهش میدهد.بیوپسی ترانسژوگولار
برای بیمارانی که ریسک بالای خونریزی دارند (مانند اختلالات انعقادی)، روش ترانسژوگولار انتخاب میشود. در این روش، سوزن نمونهبرداری از طریق یک کاتتر که در ورید گردن (ژوگولار) قرار داده میشود، به کبد هدایت میشود. این مسیر باعث میشود سوزن مستقیماً از طریق رگ وارد کبد شده و نیازی به عبور از دیواره شکم یا بافتهای اطراف نباشد که همین امر خطر خونریزی را بهطور قابل توجهی کاهش میدهد. اگرچه این روش از نظر فنی پیچیدهتر است، اما ایمنی بیشتری برای بیمارانی که فاکتورهای انعقادی ضعیف دارند فراهم میکند.بیوپسی لاپاراسکوپی
در مواقعی که همزمان با نمونهبرداری نیاز به مشاهده مستقیم کبد یا بررسی دیگر اندامهای شکمی وجود دارد، از روش لاپاراسکوپی استفاده میشود. این روش معمولاً در اتاق عمل و تحت بیهوشی عمومی انجام میشود و دقت بالایی دارد.هر یک از این روشها مزایا و محدودیتهایی دارند، و انتخاب بهترین روش به عوامل متعددی از جمله وضعیت عمومی بیمار، نوع بیماری مشکوک، و تجربه تیم پزشکی بستگی دارد.